«Ιδιοκτήτρια σκλάβων» χαρακτηρίζουν την Arianna Huffington περίπου 9.000 bloggers που στρέφονται με μήνυση κατά της ενημερωτικής ιστοσελίδας «The Huffington Post», ζητώντας αποζημιώσεις που ξεπερνούν στο σύνολό τους τα 100 εκ. δολάρια. Όπως υποστηρίζουν οι bloggers δεν έχουν πληρωθεί για την εργασία τους, η οποία ανέδειξε την Huffington Post σε επικερδή εταιρεία των media και οδήγησε στην εξαγορά της από την AOL έναντι του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των 315 εκ. δολαρίων.

Ads

Στην αγωγή – για την οποία κινήθηκε ως επικεφαλής ο γνωστός ακτιβιστής των εργασιακών δικαιωμάτων και blogger της Huffington Post, Jonathan Tasini – οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι χιλιάδες συγγραφείς και λοιποί συνεργάτες έχουν αδίκως στερηθεί αποζημίωσης για την αξία που απέκτησε ως επιχείρηση το Huffington Post.

Όπως αναφέρει το Wired.com, η εν λόγω νομική ενέργεια δεν είναι πρωτοφανής. Ωστόσο, η κλίμακα των προβαλλόμενων παραβάσεων και το προφίλ των Huffington Post και AOL μπορεί να σημαίνει ότι η έκβαση αυτής της υπόθεσης θα αποτελέσει στο μέλλον σημαντικό πρότυπο για υποθέσεις που θα αφορούν τα δικαιώματα των ελεύθερων επαγγελματιών στη διαδικτυακή εποχή.

«Πρόκειται για τη δικαιοσύνη» δήλωσε ο Tasini στο Wired.com. «Η Arianna Huffington είναι σαν ιδιοκτήτρια σκλάβων σε μια φυτεία από bloggers. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς τους bloggers δεν θα υπήρχε Huffington Post και δεν θα υπήρχε και πώληση στην AOL. Είναι αποφασισμένη να ληστέψει το μερίδιο που δικαιούνται οι bloggers από αυτή την κερδοφόρα συναλλαγή» επισήμανε.

Ads

Η αγωγή κατατέθηκε την Τρίτη στο ομοσπονδιακό δικαστήριο της Νέας Υόρκης. Συγγραφείς, bloggers και συνεργάτες ζητούν τουλάχιστον 105 εκ. δολάρια σε αποζημιώσεις. Στην αγωγή αναφέρονται ως κατηγορούμενοι, η AOL, το TheHuffingtonPost.com, η Arianna Huffington, ιδιοκτήτρια και ο Ken Lerer, συνιδρυτής της ιστοσελίδας. Από την πλευρά τους έχουν 21 ημέρες για να απαντήσουν.

Σε δήλωσή του στο Wired.com, ο εκπρόσωπος του Huffington Post, Mario Ruiz απέρριψε την καταγγελία ως «ανάξια λόγου». «Όπως έχουμε ξαναπεί, οι bloggers μας χρησιμοποιούσαν την πλατφόρμα μας, όπως και άλλες σε ολόκληρο τον διαδικτυακό ιστό, χωρίς να πληρώνονται προκειμένου να δουν τη δουλειά τους όσοι περισσότεροι άνθρωποι γινόταν» υποστήριξε ο Ruiz. «Είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι πηγαίνουν σε τηλεοπτικές εκπομπές. Για να προωθήσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους. Οι bloggers του Huffington Post μπορούσαν στη συνέχεια να διανείμουν τη δουλειά τους σε άλλα site, συμπεριλαμβανομένου και του δικού τους. Εκτός από το blog στο οποίο χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο συμβάλλουν, λειτουργούμε ως μια δημοσιογραφική επιχείρηση με εκατοντάδες συντάκτες, συγγραφείς και δημοσιογράφους, προσωπικό το οποίο αμείβεται» κατέληξε.

Ο Tasini και οι δικηγόροι της υπόθεσης έχουν υιοθετήσει μια διπλή στρατηγική, με δύο χωριστές νομικές διεκδικήσεις. Η πρώτη στηρίζεται στο επιχείρημα του «αδικαιολόγητου πλουτισμού» βάση του ομοσπονδιακού νόμου και η δεύτερη στο επιχείρημα των «παραπλανητικών επιχειρηματικών πρακτικών» βάση των νόμων της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Έτσι στην περίπτωση που το δικαστήριο θέσει εκτός τον ένα από τους δυο ισχυρισμούς οι ενάγοντες θα συνεχίσουν με τον δεύτερο.

Σημειώνεται πως η υπόθεση αυτή δεν αφορά σε παραβίαση συμβάσεων καθώς δεν είναι ξεκάθαρο αν υπήρχαν bloggers που είχαν υπογράψει συμβάσεις και σε αυτή την περίπτωση τι περιλάμβαναν αυτές οι συμβάσεις. Ωστόσο, με το επιχείρημα του «αδικαιολόγητου πλουτισμού» ο Tasini και οι υπόλοιποι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η Huffington δημιούργησε την επιχείρησή της στις πλάτες απλήρωτων εργαζομένων. Εξάλλου, ο ίδιος ο Tasini αναφέρει ότι δεν υπέγραψε ποτέ σύμβαση με την Huffington. Υποστηρίζει, ωστόσο, ότι η εν λόγω υπόθεση έχει να κάνει με το ευρύτερο ζήτημα της δημοσιογραφίας στην ψηφιακή εποχή.

Σε δήλωσή τους οι συνήγοροι των bloggers υποστηρίζουν ότι προτίθενται να αποδείξουν στη δίκη ότι το περιεχόμενο και οι υπηρεσίες που παρέχονται από τους περίπου 9.000 bloggers δημιούργησαν την ουσιαστική αξία της Huffington Post. Επιπλέον, επισημαίνουν ότι «ελπίζουμε να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό δεδικασμένο: οι παραγωγοί στην ψηφιακή εποχή πρέπει να αποζημιώνονται για την αξία που δημιουργούν».