Η επιστροφή των δύο ελληνικών πλοίων του Στόλου της Ελευθερίας Ι αναμένεται από βδομάδα σε εβδομάδα και οι προετοιμασίες για το Στόλο της Ελευθερίας ΙΙ έχουν ήδη δρομολογηθεί. Ο Βαγγέλης Πισσίας, από τη γραμματεία της πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα, μιλά στο tvxs.gr για τις τελευταίες εξελίξεις στη διεθνή προσπάθεια να πέσει το θαλάσσιο τείχος της μεγαλύτερης στην ιστορία ανθωποφυλακής.

Ads

Πού βρίσκεται η προσπάθεια επιστροφής των δύο ελληνικών πλοίων του πρώτου Στόλου της Ελευθερίας;

Προσπαθούμε ακόμη να τα απεμπλέξουμε από κάτω. Υποτίθεται ότι είχε γίνει μία προφορική συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την κυβέρνηση του Ισραήλ τον Αύγουστο, παράλληλα με τη συμφωνία του Ισραήλ με άλλα κράτη, όπως η Τουρκία. Οι Τούρκοι προχώρησαν σχετικά γρήγορα, γιατί υπήρξε ενεργός μεσολάβηση του κράτους, κι ίσως γιατί είχε μεγαλύτερο βάρος η δική τους περίπτωση με τους 9 νεκρούς –με αποτέλεσμα να υπάρχει και από τις δύο μεριές διάθεση να τελειώνει αυτή η εκκρεμότητα. Εμείς, κινηθήκαμε έξω από το κράτος, έτσι ήμασταν πιο «αδύναμοι» στην διαδικασία αυτή για τους Ισραηλινούς, οι οποίοι άρχισαν να μας δημιουργούν προσκόμματα.

Ποια ήταν τα προσκόμματα αυτά;

Γραφειοκρατικά στην αρχή, ενώ γνώριζαν ότι όλα τα έγγραφα των πλοίων τα είχαν πάρει οι ίδιοι. Πρακτικά, όταν στείλαμε πραγματογνώμονα στο Ισραήλ, όπου του δημιούργησαν τεράστιες δυσκολίες. Επίσης, οικονομικά, καθώς για τη ρυμούλκηση, ο λιμενικός πράκτορας στον οποίο μας παρέπεμψαν (που απ’ ό,τι φαίνεται έχει ιδιαίτερες προσβάσεις στο εκεί καθεστώς), μας είπε ότι μπορεί να μας «διευκολύνει» έναντι 56.000 ευρώ. Οι άνθρωποι που ρωτήσαμε στον Πειραιά μας είπαν ότι το ποσό για αντίστοιχη εργασία σε οποιοδήποτε λιμάνι δεν ξεπερνά τις 6.000 ευρώ. Καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό το πρόσκομμα ήταν οικονομικός εκβιασμός.

Μια πρόχειρη εκτίμηση που κάναμε για το κόστος επιστροφής των πλοίων, εάν ακολουθήσουμε τις νόρμες που βάζει το Ισραήλ, είναι ότι αυτό θα ξεπεράσει τις 80.000 ευρώ. Και βέβαια είναι γνωστό πως για ό,τι συνέβη, εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη, τα πλοία μας ταξίδευαν στα διεθνή ύδατα. Συνεπώς, βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στη θέση να πρέπει να καλύψουμε δαπάνες για τις οποίες δεν έχουμε καμία υπαιτιότητα. Εάν δεν αποδώσουν οι προσπάθειές μας, υπάρχει πλέον η ανοιχτή απεύθυνση στην κοινωνία, όπου θα πρέπει να πάρει ο καθένας τη θέση του ως προς το γιατί τα ελληνικά πλοία βρίσκονται μπροστά σε τέτοιου είδους προσκόμματα.

Πάντως, αυτό που περιέγραψα πριν δεν σημαίνει ότι τα πλοία αργούν. Τα πλοία έρχονται. Για εμάς, αυτή θα είναι μία ημέρα σημαντική, ο ερχομός των πλοίων θα είναι η συμβολική αρχή του νέου εγχειρήματος.

O Στόλος της Ελευθερίας ΙΙ

Σε τι στάδιο βρίσκονται οι προετοιμασίες για το Στόλο της Ελευθερίας ΙΙ;

Πριν ξεκινήσουμε το προηγούμενο ταξίδι, λέγαμε ότι είναι ένα ταξίδι που ετοιμάζεται, αλλά παράλληλα δημιουργούνται εφεδρείες για το επόμενο. Ωστόσο, ίσως ξαφνιάσει αυτό που θα πω, επιθυμία μας είναι να μην κάνουμε το νέο μας ταξίδι με τους όρους μιας ενδεχόμενης αναμέτρησης, αλλά να έχει πρυτανεύσει ως τότε η λογική, να αναλογιστούν και οι Ισραηλινοί πως μια καινούργια αναμέτρηση θα έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος γι’ αυτούς. Η κατάσταση στην περιοχή άλλαξε τους τελευταίους μήνες δραματικά, οι αραβικοί λαοί βρίσκονται σε κατάσταση εξέγερσης, τα υποτακτικά στους Ισραηλινούς καθεστώτα γκρεμίζονται. Γι’ αυτό, μονή ρεαλιστική λύση γι’ αυτούς να άρουν ως τότε μονοί τους την πολιορκία της Γάζας.

Εκδήλωση της πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα, για τις εξεγέρσεις στην Αίγυπτο και την Τυνησία

Στα πρώτα ταξίδια του 2008 ήταν διψήφιος ο αριθμός των επιβαινόντων, στο Στόλο Ι ήταν τριψήφιος και τώρα θα είναι οπωσδήποτε τετραψήφιος. Τα καράβια ήταν δυο στο πρώτο ταξίδι (δύο μικρά καΐκια), έγιναν έξι πλοία στο Στόλο Ι και τώρα θα είναι περισσότερα από διπλάσια. Θα υπάρχει καινούργια διάταξη, καινούργια στρατηγική και νέα επιχειρησιακή τεχνική. Θα είμαστε, όπως και τότε, κοντά στην ιδέα της μη βίαιης σύγκρουσης. Ωστόσο, αυτή τη φορά θα υπερασπιστούμε με μεγαλύτερη σθεναρότητα και αποφασιστικότητα τα πλοία, χωρίς όμως να δώσουμε εύκολο άλλοθι για νέο έγκλημα από τη μεριά των Ισραηλινών. Τα πλοία μας είμαστε υποχρεωμένοι να τα υπερασπιστούμε, αν θέλουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας, αλλά και να τηρήσουμε αυτό που ορίζει η διεθνής νομιμότητα.

Ποιες χώρες θα συμμετάσχουν στην αποστολή;

Θα είμαστε πολύ περισσότερες χώρες. Θα είναι βέβαια και οι Τούρκοι, γιατί έχουν κάθε δικαίωμα να είναι, στάθηκαν σωστά και με αξιοπρέπεια στο προηγούμενο ταξίδι, και όπως γνωρίζετε το πλήρωσαν ακριβά. Τώρα, όμως, στους Ισραηλινούς θα λείψει ένα επιχείρημα: ότι απέναντί τους έχουν τους μουσουλμάνους, Ισλαμιστές τους αποκαλούν. Γιατί αυτό είπαν για τους Τούρκους αν και χωρίς να πείθουν πολύ κόσμο. Όμως ο γκεμπελίσκος λέει αυτό που έχει να πει, είτε πείθει είτε δεν πείθει, με τη γνωστή λογική ότι κάτι μένει. Το κέντρο βάρους αυτής της αποστολής έχει μετατεθεί «προς τα δυτικά». Πέφτει στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν ισχυρές καμπάνιες, με αυτοδυναμία η κάθε μία. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν το δικό τους πλοίο. Κάπου εκεί, στο δεύτερο μισό του Μάη, θα αρχίσουν να αποπλέουν αυτά τα πλοία, για να συναντηθούν κάπου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και να τραβήξουν μαζί το τελικό κομμάτι της διαδρομής.

Θα υπάρξουν πλοία που θα συνοδεύσουν την αποστολή και πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτή;

Εάν υπάρξει ακολουθία στα πλοία μας, θα είναι μία: ένα νοσοκομειακό καράβι, γιατί έχουμε να κάνουμε με δολοφόνους, και αν υπήρχε ένα νοσοκομειακό καράβι στο προηγούμενο ταξίδι, ίσως να πρόσφερε μεγάλη βοήθεια. Θα θέλαμε βέβαια να έχουμε και ένα σκάφος, το οποίο να είναι εφοδιασμένο με κάμερες και δημοσιογράφους, οι οποίοι να δουν ακριβώς τι γίνεται, έτσι ώστε το Ισραήλ να μη βρεθεί στη δύσκολη θέση να πρέπει να «υπερασπιστεί το δίκιο του», να έχει καταγραφεί στιγμή προς στιγμή αυτό του «το δίκιο».

Για το θέμα της χρηματοδότησης, θα κάνουμε καμπάνια «του δίφραγκου», όπως λέμε, θα έχουμε κουπόνια των 2, των 5, των 10 ευρώ. Πιστεύουμε, ότι ακόμα και στις σημερινές συνθήκες κρίσης, ο ελληνικός λαός θα μας βοηθήσει. Παράλληλα, υπάρχει και μια πολύ μεγάλη παλαιστινιακή διασπορά, η οποία επίσης θα βοηθήσει. Εμείς, αρνούμαστε να δεχτούμε κρατική βοήθεια από οποιαδήποτε χώρα. Δεν υπάρχουν κρυφές ατζέντες, ένας είναι ο σκοπός: να πάμε κάτω στη Γάζα με τα καράβια μας, να πέσει το θαλάσσιο τείχος της μεγαλύτερης στην ιστορία ανθρωποφυλακής. Όσο για τα πλοία μας, ακόμα και τα πιο μεγάλα, από τα αζήτητα τα βρίσκουμε, γιατί με τα χρήματα που έχουμε, αυτά μπορούμε να αποκτήσουμε.

Η στάση του Ισραήλ και η ελληνική πολιτική

Πιστεύετε ότι το Ισραήλ θα επιτεθεί ξανά στα διεθνή ύδατα;

Αν χτυπήσει τώρα το Ισραήλ, είναι πολύ πιθανό να επεκτείνει τη βία του σε Ευρωπαίους πολίτες. Το αντέχουν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες; οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις; Έχει πια υπόλοιπα νομιμότητας το Ισραήλ; Ο ιδρυτικός του μύθος, που το ήθελε έναν λαό θυμάτων, τελειώνει. Είναι ένας λαός θυτών, με εξαιρέσεις άξιων κι έντιμων ανθρώπων, που όμως για την ώρα, αποτελούν μειοψηφία. Αλλά και αυτή η μειοψηφία θα μετατραπεί σε πλειοψηφία, όταν θα καταλάβει ότι η πολιτική της ισραηλινής ηγεσίας, τους οδηγεί στο δικό τους τέλος.

Να σημειωθεί ακόμη ότι εμείς δεν πάμε να λύσουμε το Παλαιστινιακό. Σε ένα ζήτημα το οποίο συμπυκνώνει το ανθρωπιστικό δίκαιο, το δίκαιο του ελεύθερου ανθρώπου και πολίτη, πάμε να σπάσουμε έναν αδύνατο κρίκο σε μια αλυσίδα στην οποία είναι δεμένος ο παλαιστινιακός λαός: πάμε να ανοίξουμε μια θάλασσα, ένα λιμάνι. Νομίζουμε ότι αυτή τη φορά, είναι πιθανό να τα καταφέρουμε και πριν ξεκινήσουμε. Το λιμάνι της Γάζας είναι ένα ώριμο αίτημα. Απ’ ό,τι φαίνεται, και στη διεθνή διπλωματία υπάρχουν ρήγματα. Έχουμε μιλήσει, άλλωστε, και για το ενδεχόμενο μία χώρα όπως η Ελλάδα (αν υπάρξουν από την κοινωνία πιέσεις), να εξασφαλίζει έναν προσωρινό ελλιμενισμό των πλοίων που ταξιδεύουν για τη Γάζα, έτσι ώστε το λιμάνι της Γάζας να αρχίσει να υποδέχεται καράβια, να μπαίνουν τα εμπορεύματα, να ζήσει ο κόσμος καλύτερα.

Τελικά η Ελλάδα κέρδισε κάτι από τη συμμαχία με το Ισραήλ;

Πιστεύουμε ότι η συμμαχία με το Ισραήλ είναι ένα στρατηγικό λάθος. Αν βάλει κανείς τα πράγματα σε ένα γεωοικονομικό πλαίσιο, και δει πώς διαμορφώνεται η γεωπολιτική της δεκαετίας που έρχεται, θα δει ότι η Ελλάδα κάνει τώρα ένα λάθος, το οποίο μπορεί να πληρώσουν και οι επόμενες γενιές. Για εφήμερα και καθόλου αποδεδειγμένα οφέλη, δένεται με το Ισραήλ. Είναι μία πολιτική η οποία εν μέρει οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι που διαχειρίζονται αυτό το καινούριο σχέδιο διεθνών σχέσεων δεν γνωρίζουν τα πράγματα και το πιο πιθανό είναι ότι τους επιβάλλεται. Δηλαδή, η Ελλάδα αρθρώνεται ακόμα περισσότερο στον αμερικανοϊσραηλινό άξονα, με όρους που την κάνουν για πρώτη φορά στην ιστορία της να διαρρηγνύει σχέσεις που χτίζονται μέσα στην ίδια την εξέλιξη της ιστορίας ανάμεσα στους λαούς.