Μια παρέα με ποικίλες μουσικές καταβολές συναντιέται κάπου στο 1999 και ξεκινάει το μουσικό της ταξίδι, με σκοπό να γεφυρώσει την ηλεκτρονική και την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας. Εξελίσσεται σε μια μελωδική Palyrria, που μπλέκει τα παραδοσιακά όργανα με το σύγχρονο ήχο και τολμά να πειραματίζεται, φαντάζοντας σαν ένα μουσικό σταυροδρόμι ανατολής και δύσης. Το tvxs συνομίλησε με τον Κώστα Haller, μέλος του world-electro συγκροτήματος Palyrria, με αφορμή το τέταρτο τους άλμπουμ «Electrifying Nature» και τα επερχόμενα live τους στην Ελλάδα και στην Αυστρία.

Ads

Συνέντευξη στην Τζένη Τσιροπούλου

Ο ήχος σας έχει ως αφετηρία παραδοσιακές ελληνικές μουσικές αλλά τα τραγούδια σας ταξιδεύουν παντού και μαζί τους και εσείς. Ποια είναι η υποδοχή τους στο εξωτερικό;

Στην αρχή πιστεύαμε ότι αυτό που κάνουμε αφορά περισσότερο την Ελλάδα αλλά πολύ σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι στο εξωτερικό υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς εκεί συναντάς μια ολόκληρη τέτοια μουσική σκηνή, που χαρακτηρίζεται από τον πειραματισμό. Συγκροτήματα που πειραματίζονται με σύγχρονες μουσικές και μουσικές του τόπου τους, που μπορεί να είναι από την πόλκα στην Πολωνία μέχρι άφρο και μουσική της ερήμου. Κάπως έτσι βρεθήκαμε και εμείς σε μια μεγάλη οικογένεια συγκροτημάτων και ήταν εντυπωσιακό πόσο θετική αντίδραση είχε το κοινό στο εξωτερικό.

Γιατί, πιστεύεις, στην Ελλάδα υπάρχει αυτή η προκατάληψη ως προς τον πιο παραδοσιακό ήχο;

Όταν παίζουμε στην Ελλάδα το παραδοσιακό κομμάτι τής μουσικής μας το αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι με το ένστικτο, ως κομμάτι της κουλτούρας και της παιδείας μας. Όμως αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο όμορφο όσο ακούγεται, γιατί όλοι θέλαμε να αποτινάξουμε από πάνω μας κάποια πράγματα που μας τα «φορούσε» η οικογένεια ή η κοινωνία. Η παραδοσιακή μουσική στην Ελλάδα είναι ενοχοποιημένη. Εικόνες από τη χούντα, με τον Παπαδόπουλο να χορεύει με τσολιάδες, έδιωξαν τους νέους τότε από αυτή τη μουσική και μοιραία υπάρχει ένας αρνητισμός. Στο εξωτερικό, όμως, ο Ικαριώτικος ή τα πεντοζάλια δεν έχουν καμία τέτοια βαρύτητα και η αντίδραση είναι πιο αυθόρμητη και αντικειμενική.

Τα τελευταία όμως δέκα χρόνια, παρατηρώ ότι κυρίως οι νέοι είναι πιο ανοιχτοί στην παραδοσιακή μουσική, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις και έτσι η μουσική μπορεί να λειτουργήσει ελεύθερη και να αναδείξει την ομορφιά της. Πολλά νέα παιδιά στρέφονται στα παραδοσιακά όργανα, τα οποία είναι ένας ολόκληρος κόσμος αν τα συγκρίνεις με μια κιθάρα ή ένα μπάσο και αυτό τους γοητεύει. Η παραδοσιακή μουσική είναι μουσική του πανηγυριού, την οποία έφτιαχναν οι άνθρωποι αυτοσχεδιάζοντας ακόμα και πάνω στο γλέντι, άρα για μια ψυχή χωρίς προκαταλήψεις, αυτό είναι πολύ όμορφο. Δεν είναι μουσική φτιαγμένη στο στούντιο αλλά στο δρόμο.

Είστε, επίσης, αρκετά τολμηροί στις συνεργασίες σας, καθώς δε διστάζετε να παίξετε με την Ανδριάνα Μπάμπαλη μέχρι τον dj Panko, από τους Ojos de Brujo και τον κουβανό ράπερ Kumar.

Η επόμενη κίνηση μας θα είναι ένα single με τρία remix του τραγουδιού «Se Quema», από τους dj panko, blend και basement freaks, το οποίο επιβεβαιώνει αυτό που λες, καθώς ο ήχος τους δε μοιάζει καθόλου. Mας αρέσει γιατί το διασκεδάζουμε και αυτός νομίζω είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι μουσικοί ασχολούνται με αυτό το επάγγελμα. Σου δίνει στιγμές χαράς και ομορφιάς, που λείπουν αρκετά πλέον από την καθημερινότητά μας και θα έλεγα πως με τη μουσική χαϊδεύεις την ψυχή σου.

Στο δίσκο σας «Electrifying Nature» κάνετε μια δυναμική στιχουργική εμφάνιση. Τι σας ωθεί στο να γράψετε;

Υπάρχει μια αιτία και μια αφορμή για αυτό. Η αιτία είναι ότι μετά από τόσα χρόνια νιώθεις την ανάγκη να πεις αυτό που πραγματικά εσύ πιστεύεις και να εκφραστείς. Ως αφορμή στάθηκε το γεγονός, ότι «πέσαμε» πάνω στο Δεκέμβρη του 2008. Στην πρώτη μεγάλη διαδήλωση ήμασταν στο στούντιο και διακόψαμε για να κατέβουμε και εμείς. Ήταν ένα τόσο δυνατό συναίσθημα που ήταν αδύνατον να μην επηρεαστούμε και να μη γράψουμε πάνω σε αυτή τη βάση. Μια βάση, η οποία αγγίζει πολύ κομβικά θέματα, όπως αυτό της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης, της ανάγκης να ζεις αληθινά πράγματα, να ξεφύγεις από καθετί επίπλαστο του καπιταλισμού, μια έννοια που οι Έλληνες την ξεφτιλίσαμε. Ήταν η στιγμή που ξεχείλισαν όλα αυτά μέσα μας και αυτό το ποτάμι δεν μπορούσες να το σταματήσεις. Ο Δεκέμβρης έκανε να ειπωθούν αλήθειες μακριά από καλλιτεχνικές φιοριτούρες.

Έχεις δηλώσει παλαιότερα ότι «Βλέπω νέα παιδιά να ακούγονται στον πρώτο τους δίσκο σαν γέροι». Ποιους θεωρείς υπεύθυνους για αυτό;

Η ελληνική μουσική βιομηχανία έχει δημιουργήσει μια κατάσταση αρτηριοσκλήρωσης. Για παράδειγμα, οι θεματοφύλακες της παραδοσιακής μουσικής δε θέλουν να την πειράζουμε, σαν να είναι «μουσειακό» κομμάτι και δεχτήκαμε μέχρι και λεκτική επίθεση, όταν βγάλαμε το δίσκο μας «Methexy». Υπάρχει μία τάση τα πράγματα να γίνονται μόνο με έναν τρόπο και αυτό συμβαίνει και με τη σύγχρονη μουσική. Οι δίσκοι πρέπει να είναι όλοι ίδιοι, να μην πειραματιζόμαστε, αν και πιστεύω ότι με την τωρινή κατάρρευση που έχει επέλθει δεν ασχολείται κανείς με συνταγές και κανόνες.

Νέους καλλιτέχνες με διάθεση πειραματισμού, με φρέσκες ιδέες, που σκέφτονται και κάπως «ανορθόδοξα» ήθελαν να τους καλουπώσουν, για να μοιάζουν όπως οι παλιότεροι. Τώρα, μέσω μιας πιο ανεξάρτητης κίνησης, αρχίζουν να εξυγιαίνονται κάπως τα πράγματα. Με το ίντερνετ, κυρίως οι νέοι γυρνάνε την πλάτη σε όσους επεδίωκαν να χειραγωγήσουν το περιεχόμενο αλλά και το κόστος της μουσικής, με αισχρή εκμετάλλευση. Σε αντίθεση με το εξωτερικό, που ήταν πάντα πιο ανοιχτοί σε καινούριους, διαφορετικούς ήχους, στην Ελλάδα κοιτάμε πάντα γύρω μας αντί να κοιτάμε μέσα μας και η μουσική δε γίνεται με αυτόν τον τρόπο.

Οι Palyrria συνεχίζουν τις Thursdays on Demand στο ΤΩΡΑ Κ44
Κωνσταντινουπόλεως 44 Γκάζι, Μετρό Κεραμεικός

Πέμπτη 3 Μαρτίου:
Palyrria+Φανταστικοί Ήχοι

Πέμπτη 10 Μαρτίου:
Από την Palyrria δεν γλιτώνει ούτε ο Λεωνίδας Μπαλάφας, ο οποίος –μη φοβάστε- θα εμφανιστεί για λίγο στη σκηνή προκειμένου να μπλεχτεί στα ηλεκτρονικά τερτίπια της ελληνικής παράδοσης.

Είσοδος Ελεύθερη
Doors open: 22.00

https://www.palyrria.com/
https://www.myspace.com/palyrria