To γεγονός ότι στη χώρα έχει χαθεί και η λογική και η ψυχραιμία αποδείχθηκε και αυτή την εβδομάδα, όταν κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ άρχισαν να ψάχνουν για το «βαθύ λαρύγγι»: πρόκειται για τον κυβερνητικό αξιωματούχο που υποτίθεται ότι είχε διαρρεύσει στο γερμανικό site Μarket Νews ότι η κυβέρνηση ήθελε να παρακάμψει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Αυτή η είδηση –επίσης υποτίθεται– προκάλεσε την Τρίτη την άνοδο των spread.

«Ο πρωθυπουργός οφείλει να βρει και να κατονομάσει αυτό το στέλεχος» απαιτούσε ο εκπρόσωπος της ΝΔ. Οργισμένοι σχολιαστές ζητούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα από την κυβέρνηση –αν είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει λαρύγγι στους κόλπους της όπως η ίδια ισχυρίζεται– να… μηνύσει το site που προκάλεσε ζημιά εκατομμυρίων ευρώ στην ελληνική οικονομία. Όσο για την κυβέρνηση απέδιδε το όλο θέμα σε αηδίες, ψάχνοντας συγχρόνως μια Ελληνίδα δημοσιογράφο που είχε διαρρεύσει στο γερμανικό site τη λάθος πληροφορία. Μέσα στην αναμπουμπούλα έπεσαν και μερικά συντροφικά μαχαιρώματα στη Λούκα Κατσέλη και μάλιστα δια μέσου του συζύγου της Γεράσιμου Αρσένη, που μέσω διαρροών κατηγορήθηκε ότι ήταν το “βαθύ λαρύγγι” και ήταν επόμενο να αντιδράσει οργισμένα.

Το βιολί συνεχίστηκε και την Τετάρτη. Τα spread ανέβηκαν κι άλλο, γεγονός το οποίο αποδόθηκε σε είδηση που δημοσιεύθηκε αυτή την φορά στο Bloomberg, ένα διεθνές πρακτορείο οικονομικών ειδήσεων. Την Πέμπτη, τα spread χτύπησαν νέο ιστορικό ρεκόρ, το οποίο σίγουρα μάλλον θα αποδοθεί στους κερδοσκόπους. Μεθαύριο μπορεί να φτερνιστεί ο Τρισέ και να πουντιάσει όλη η ελληνική οικονομία. Θα βρίσκουμε κάθε φορά αποδιοπομπαίους τράγους ή επιτέλους θα σκεφτούμε σοβαρά; Είναι ο γιαλός στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;

Γιατί στην πραγματικότητα δύο είναι οι βασικές αιτίες για την εκτόξευση του ύψους των επιτοκίων με τα οποία καλείται να δανειστεί η ελληνική οικονομία. Κατ’ αρχήν, ο μηχανισμός στήριξης που υιοθετήθηκε πριν από 15 μέρες στις Βρυξέλλες αποδεικνύεται στην πράξη αυτό που, παρά τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και φιλικών ΜΜΕ, ήταν από την αρχή: μια τρύπα στο νερό. Σε μια συνέντευξη του στο ράδιο Κόκκινο, ο Γιάννης Δραγασάκης συνόψιζε: «Πρώτον ο περιβόητος αυτός μηχανισμός δεν λέει πότε ενεργοποιείται. Αναφέρει ότι πρέπει μια χώρα να δηλώσει στην ουσία στάση πληρωμών, να δηλώσει αδυναμία δανεισμού για να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός. Δεύτερον, δεν είναι βέβαιο ότι θα ενεργοποιηθεί διότι απαιτείται ομόφωνη απόφαση των 16 χωρών. Τρίτον, δεν υπάρχει κεφάλαιο, δεν υπάρχει δηλαδή αποθεματικό, το οποίο στην περίπτωση αυτή θα ενεργοποιηθεί, αλλά θα πρέπει να συμφωνήσουν σε διμερή βάση η Ελλάδα με τις διάφορες χώρες».

«Τέλος, το επιτόκιο με το οποίο θα δανειστεί η Ελλάδα, αν πιστέψουμε δημοσιογραφικές πληροφορίες που προέρχονται από την Γερμανία, η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι πρέπει να είναι το επιτόκιο της αγοράς. Άρα, αυτό δίνει ένα κίνητρο στις αγορές να ανεβάσουν περισσότερο το επιτόκιο ώστε να κερδοσκοπήσουν».

Η δεύτερη και πιο σημαντική αιτία για την εκτίναξη των spread είναι ότι κανείς δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα τα βγάλει πέρα, με την συνταγή του ΔΝΤ που έχει υιοθετήσει. Η σημερινή πολιτική οδηγεί σε παρατεταμένη ύφεση της οικονομίας, χωρίς καμιά προοπτική ή σχέδιο ανάπτυξης, από την οποία θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί η αποπληρωμή του χρέους. Είναι σαν κάποιος να εμφανίζεται σε μια τράπεζα και ζητάει νέο δάνειο για να πληρώσει τα προηγούμενα και ο τραπεζίτης να του επιβάλλει ένα πλάνο που θα μειώσει μεν τα έξοδα του, αλλά πολύ περισσότερο θα μειώσει τα έσοδα του. Από που θα βρει χρήματα να αποπληρώσει και τα νέα χρέη; Ακόμη και ο καλύτερος τραπεζίτης του κόσμου θα του έδινε δάνειο με μεγάλο ρίσκο και επομένως πολύ υψηλό επιτόκιο.

Ιδιαίτερα σε μια οικονομία σαν την ελληνική, η νεοφιλελεύθερη συνταγή πολλαπλασιάζει τα προβλήματα. Σε μια σημερινή του ανάλυση που έχει τίτλο «Η ελληνική τραγωδία συνεχίζεται» το abc.net κατέληγε στο ίδιο συμπέρασμα: «Οι δημόσιες επενδύσεις αποτελούν ένα από τα ελάχιστα εργαλεία μιας οικονομίας σε πτώση, από την οποία απουσιάζει μια ισχυρή εξαγωγική βάση και ένας δυνατός ιδιωτικός τομέας. Ο δημόσιος τομέας απασχολεί περίπου το 30 τοις εκατό του εργατικού δυναμικού και οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα αντιμετωπίζουν μείωση των μισθών κατά περίπου 30 τοις εκατό. Αυτό από μόνο του εγγυάται την κατάρρευση της κατανάλωσης».

Όσο και να προσπαθήσει κανείς, τα νούμερα δεν βγαίνουν με τίποτα. Η Ελλάδα χρειάζεται να δανειστεί 12 δις ευρώ μέχρι τέλος Μαΐου και περίπου τα διπλάσια μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ο δανεισμός με τα σημερινά επιτόκια ισοδυναμεί με αυτοκτονία, καθώς δεν υπάρχει κανένα φως αναθέρμανσης της οικονομίας στην άκρη του τούνελ. Η προσφυγή στον μηχανισμό βοήθειας της ΕΕ παρουσιάζει τα τεράστια κενά που αναφέρθηκαν προηγούμενα. Έτσι, όπως αναλύθηκε ξανά από αυτές τις στήλες, η στάση πληρωμής του εξωτερικού χρέους διαμορφώνεται σταδιακά ως η μοναδική εναλλακτική λύση.

Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της και να ζητήσει βοήθεια γι’ αυτό από την ΕΕ. Διαθέτει ένα πολύ ισχυρό διαπραγματευτικό ατού: αν απειλήσει ότι θα πτωχεύσει ή και πτωχεύσει πραγματικά, ολόκληρη η ΕΕ κινδυνεύει να διαλυθεί, με επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. «Η τράπεζα Lehman Brothers (από την κατάρρευση της οποίας ξεκίνησε το 2008 η σημερινή διεθνής οικονομική κρίση) δίδαξε σε όλο τον κόσμο ένα μάθημα» συμπλήρωνε η ίδια ανάλυση του abc.net. «Στο αλληλοεξαρτημένο σημερινό οικονομικό πλανήτη, ακόμη και μικροί παίκτες είναι πολύ μεγάλοι για να καταρρεύσουν».

«Οι επιφυλάξεις της καγκελαρίου Μέρκελ οδήγησαν σε ένα τσιγκούνικο σχέδιο διάσωσης, που δεν λειτουργεί», σχολιάζει σήμερα η έγκυρη γερμανική εφημερίδα Die Zeit. Γι’ αυτό και δεν αποκλείεται να βρεθεί σύντομα η Άγκελα Μέρκελ αντιμέτωπη με εκείνη ακριβώς την κατάσταση που ανέκαθεν ήθελε να αποφύγει: να αναγκαστεί, δηλαδή, να παράσχει στην Ελλάδα πολύ πιο γενναιόδωρη βοήθεια ή να ρισκάρει τη χρεοκοπία της χώρας αυτής.Κι όλα αυτά πιθανόν πριν από τις εκλογές στη Β. Ρηνανία –Βεστφαλία..».

Το χαρτί είναι πολύ ισχυρό, Και αυτήν τη φορά απέναντι στην Μέρκελ και σία, θα πρέπει να παιχτεί σωστά, με θάρρος και αποφασιστικότητα.