Σαν σήμερα, στις 13 Μαΐου 1988, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος μουσικός της τζαζ, Chet Baker, γνωστός τόσο για το χαρακτηριστικό βελούδινο ήχο της τρομπέτας του όσο και για τις ευαίσθητες και ρομαντικές ερμηνείες του σε τραγούδια που σημάδεψε αλλά και τον σημάδεψαν, όπως το My Funny Valentine, το Let’s Get Lost κ.α.

O Chesney Henry “Chet” Baker, Jr. Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1929, στο Yale της πολιτείας Oklahoma των ΗΠΑ. Ο πατέρας του, επαγγελματίας κιθαρίστας, έδωσε στον Chet τα πρώτα μαθήματα των χάλκινων οργάνων, με πρώτο το τρομπόνι το οποίο σύντομα αντικατέστησε με μια τρομπέτα. Σε ηλικία 16 ετών εγκαταλείπει το σχολείο, κατατάσσεται στον αμερικανικό στρατό και αποστέλλεται στην στρατιωτική μπάντα στο Βερολίνο.

Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ συνεχίζει τις μουσικές σπουδές του ενώ δέχεται έντονες επιδράσεις από τη μουσική του Dizzy Gillespie και αργότερα του Miles Davis. Το 1952 κερδίζει τη συμμετοχή σε μια σειρά συναυλιών του κορυφαίου Charlie Parker και στη συνέχεια γίνεται μέλος του Κουαρτέτου του Gerry Mulligan. Το παίξιμό του ξεχωρίζει για την τρυφερή ερμηνεία και την εντυπωσιακή ικανότητά του να παίζει μελωδικά, απαλά και γεμάτα χάρη σόλο παράγοντας έναν δικό του χαρακτηριστικό ήχο.

Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί διάφορα σχήματα με τα οποία σημειώνει επιτυχείς εμφανίσεις που τον καθιστούν ιδιαίτερα δημοφιλή, ενώ αρχίζει να τραγουδάει – μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ήταν πιο ταλαντούχος τραγουδιστής απ’ ότι τρομπετίστας.

Από τη δεκαετία του 1950 όμως, ξεκινά και ο εθισμός του στην ηρωίνη που αναπόφευκτα επηρεάζει την μουσική του καριέρα, με συχνά σκάνδαλα και συλλήψεις. Ο Chet Baker πέρασε τον περισσότερο χρόνο από τη δεκαετία του 1960 στην Ευρώπη, ηχογραφώντας και μπλέκοντας σε προβλήματα συχνά.

Στα μέσα της δεκαετίας πραγματοποιεί μερικές κορυφαίες ηχογραφήσεις ενώ στα τέλη της, μερικές κακές, μετά την απώλεια των πάνω δοντιών του λόγω της χρήσης ναρκωτικών αλλά και μιας επίθεσης που δέχθηκε.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μαθαίνει να παίζει με τεχνητή οδοντοστοιχία και από το 1974 ηχογραφεί και περιοδεύει σταθερά κυρίως στην Ευρώπη. Παρά τη συνεχιζόμενη χρήση ναρκωτικών εκ μέρους του και την τεχνητή οδοντοστοιχία, το παίξιμο του σημειώνει περαιτέρω βελτίωση και αρκετές συναυλίες του τη δεκαετία του 1980 χαρακτηρίζονται εκπληκτικές. Άλλες πάλι, πιο φτωχές. Και σε άλλες, απλά δεν εμφανίστηκε.

Η ταραχώδης ζωή του Chet Baker έληξε στις 13 Μαΐου 1988, όταν έπεσε από το παράθυρο του δωματίου του, στο δεύτερο όροφο ξενοδοχείου στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Για πολλούς, ο Chet Baker πέθανε στο αποκορύφωμα της καριέρας του, αφού ορισμένες από τις καλύτερες ηχογραφήσεις του έγιναν τα τελευταία χρόνια της ζωής του.