Ως «έναν από τους πιο αφοσιωμένους υπηρέτες» των ΗΠΑ χαρακτήρισε η Χίλαρι Κλίντον τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, που έχασε τη ζωή του πριν από λίγες μέρες κατά τη διάρκεια εγχείρησης στην καρδιά. Μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις για την αμερικανική εξωτερική πολιτική όμως, ο τρόπος που οι Αμερικανοί διπλωμάτες υπηρετούν τη χώρα τους μπορεί να θεωρηθεί τουλάχιστον αμφιλεγόμενος.

Ο «αφοσιωμένος» Χόλμπρουκ δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, κάτι που αποκάλυψε ο συγγραφέας και πολιτικός ακτιβιστής, Σαμ Χουσεϊνί, όταν ο επερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα ετοιμαζόταν να δώσει στο διπλωμάτη κάποια εξέχουσα θέση στο Στεϊτ Ντιπάρτμεντ.

Φυσικά, ο Χόλμπρουκ υπηρέτησε τη χώρα του για πάνω από 50 χρόνια, αλλά ο Χουσεϊνί αποφάσισε να επικεντρωθεί στην ανάμειξη του διπλωμάτη στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία, όταν ο Χόλμπρουκ είχε συναντήσει τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς για να του ανακοινώσει το τελεσίγραφο πως εάν η Σερβία δεν υπογράψει τη Συμφωνία του Ραμπουιγιέ, το ΝΑΤΟ θα ξεκινήσει τους βομβαρδισμούς.

Ουσιαστικά, ο Αμερικανός διπλωμάτης ζητούσε από το Μιλόσεβιτς να δώσει τη συγκατάθεσή του στη ντε φάκτο στρατιωτική κατοχή από το ΝΑΤΟ, όχι μόνο του Κοσόβου, αλλά ολόκληρης της χώρας. Μεταξύ άλλων, η Συμφωνία του Ραμπουγιέ ζητούσε οι απεσταλμένοι του ΝΑΤΟ στη Σερβία να έχουν «προστασία από κάθε μορφής σύλληψη, ανάκριση ή κράτηση» και να έχουν «ελεύθερη πρόσβαση σε όλη την έκταση της Σερβίας, σε αεροδρόμια, δρόμους, λιμάνια, κλπ».

Ωστόσο, δύο εβδομάδες προτού αρχίσουν οι βομβαρδισμοί, ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε στην αμερικανική τηλεόραση και αρνήθηκε πως το ΝΑΤΟ απαίτησε να καταλάβει στρατιωτικά τη Σερβία: «Οι Σέρβοι αποφάσισαν να πατήσουν μόνοι τους τη σκανδάλη. Μου είπαν ότι: “η επιλογή που μας δίνετε είναι να επιτρέψουμε σε ξένες δυνάμεις να καταπατήσουν τα ιερά μας χώματα”. Τους εξήγησα βέβαια πως δεν πρόκειται ούτε για εισβολή, ούτε για κατοχή, αλλά για μια διεθνή ειρηνευτική αποστολή που θα προστατεύσει τη σερβική μειονότητα στο Κόσοβο» δήλωσε.

Όπως είναι προφανές, ο Χόλμπρουκ είπε στον αμερικανικό λαό το ακριβώς αντίθετο από αυτό που συνέβαινε, κάτι που παραδέχτηκε ο ίδιος μόλις δύο εβδομάδες μετά. Όταν ο Τζέρεμυ Σκέιχιλ, ένας ρεπόρτερ του Democracy Now που είχε μελετήσει καλά το επίμαχο έγγραφο και ρώτησε τον Αμερικανό διπλωμάτη γιατί αρνήθηκε πως το τελεσίγραφο μιλούσε για στρατιωτική κατοχή, αυτός απάντησε απλά “δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο”.