Για τον ιατρικό φάκελο του Χίτλερ έχουν γίνει πολλές έρευνες, κυρίως μεταπολεμικά, γράφτηκαν βιβλία και γυρίστηκαν ακόμη και ντοκιμαντέρ. Κύρια πηγή πληροφόρησης αποτέλεσαν οι αποκαλύψεις  του προσωπικού του ιατρού, δρ. Theodor Morell, ο οποίος προσπαθούσε να κρατήσει υγιή και σε «φόρμα» τον Αρχηγό του Γ’ Ράϊχ. Εκείνο πάντως που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι πως ο Χίτλερ, πέραν των άλλων, χρησιμοποιούσε και ναρκωτικές ουσίες που σήμερα θεωρούνται παράνομες. Ήταν τα παραληρήματα και τα ξεσπάσματα του Χίτλερ, η παρανοϊκή συμπεριφορά του γενικότερα, αποτελέσματα της χρήσης τέτοιων ουσιών;

Ads

 
Σ’ ένα από τελευταία της δημοσιεύματα η βρετανική εφημερίδα Independent έφερε στο φως της δημοσιότητας έγγραφα της τότε Μυστικής Υπηρεσίας Στρατού (ΟSS) των ΗΠΑ, που υποστηρίζουν πως ο Χίτλερ ήταν εθισμένος στην κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη (γνωστή στην εποχή τους ως σκεύασμα με την ονομασία Pervitin).

image
 
Στην πολυσέλιδη μελέτη αναφέρεται πως ο Χίτλερ λάμβανε σε καθημερινή βάση 47 διαφορετικά σκευάσματα! Ο Χίτλερ θεωρούσε ασφαλώς τη κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη «φάρμακο» για την κόπωση. Λέγεται μάλιστα ότι είχε λάβει ισχυρή δόση πριν συναντηθεί με τον Ιταλό δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι το καλοκαίρι του 1943, όπου κατά τη διάρκεια της συνάντησης, μιλούσε ακατάπαυστα για δύο ώρες. Ο ντοπαρισμένος Χίτλερ ήταν ένας χείμαρρος φλυαρίας που… τάπωσε τον φανφαρόνο Ιταλό φασίστα.
 
Ήταν άραγε ο Αδόλφος Χίτλερ χρήστης ψυχοτρόπων ουσιών ή ακόμη ένας εξαρτημένος ναρκομανής; Για τις σχέσεις του αρχηγού του Γ’ Ράιχ με τις ψυχοτρόπες ουσίες έχουν γραφτεί πολλά. Το θέμα απασχόλησε μάλιστα και σειρά ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ο Υπόγειος Κόσμος των Ναζί» του National Geographic, όπου παρουσιάστηκαν μια σειρά από μαρτυρίες και ντοκουμέντα πάνω στη σχέση του Φύρερ με τα ναρκωτικά. 
 
Ως γνωστόν ο Χίτλερ ήταν ένας φανατικός αντικαπνιστής, αντιαλκοολικός, χορτοφάγος, αλλά αυτό, όπως φαίνεται, δεν τον εμπόδιζε αρχικά να δοκιμάζει και στη συνέχεια να κάνει συστηματική χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών. Ο Βρετανός συγγραφέας και ερευνητής Τρέβορ Ράβενσκροφτ στο βιβλίο του Spear of Destiny (Λόγχη του Πεπρωμένου) ισχυρίζεται πως ο Χίτλερ, όταν ήταν ακόμη νεαρός και επίδοξος ζωγράφος στη Βιέννη, είχε τα πρώτα οράματα του «πεπρωμένου» του με τη χρήση της μεσκαλίνης. Το ισχυρό αυτό παραισθησιογόνο (που προέρχεται από κάκτο) το είχε φέρει από το Μεξικό στη Βιέννη ο  παλαιοβιβλιοπώλης Έρνστ Πρέζτκε και το χρησιμοποιούσε μαζί μ’ ένα μικρό κύκλο αποκρυφιστών σε διάφορες τελετές μύησης. Σύμφωνα με τον ίδιο ο νεαρός Χίτλερ πρέπει να έκανε χρήση της μεσκαλίνης τουλάχιστον μία φορά σε δάσος γύρω από τη Βιέννη κι αυτό ήταν μία από τις εμπειρίες που του άλλαξε τη ζωή και την κοσμοθέαση.
 
Με τι «φτιαχνόταν» ο Χίτλερ;
 
Όταν αργότερα ο Χίτλερ δημιούργησε το Ναζιστικό Κόμμα κι ασχολήθηκε με την πολιτική χρειαζόταν επιπλέον ενέργεια για να εξαπολύει τους πύρινους λόγους του και να ξεσηκώνει τα πλήθη των απογοητευμένων από την ήττα και την οικονομική κρίση Γερμανών. Ο τεμπέλης από τη φύση του Χίτλερ, έπρεπε λοιπόν να έχει συνεχώς τις «μπαταρίες του γεμάτες», ειδικά όταν η Γερμανία είχε μπει στον πόλεμο.
 
Δεν χρησιμοποιούσε γι’ αυτό μόνον βιταμίνες, «ενεργειακά ποτά», και «σπέρμα ταύρου», όπως ισχυρίζονταν ορισμένοι ερευνητές, αλλά και διάφορα κοκτέιλ από ψυχοτρόπες ουσίες.  Συχνά μάλιστα λάμβανε δόσεις με περισσότερες από 80 διαφορετικές ουσίες ημερησίως! Εισέπνεε μάλιστα κάποιες φορές και σκόνη κοκαϊνης ή έβαζε οφθαλμικές σταγόνες εμποτισμένες κατά 10% με κοκαΐνη για να «ανακουφιστεί» από διάφορες ενοχλήσεις.

image

Ads

Από το 1942 ο προσωπικός γιατρός του Χίτλερ, Δρ. Theodor Morell, παραδέχθηκε πως χορηγούσε σε καθημερινή βάση στον αρχηγό του Γ’ Ράιχ δόσεις μεθαμφεταμίνης σε συνδυασμό με βιταμίνες κ.α. – ένα κοκτέιλ που το αποκαλούσε χαριτολογώντας ως «Vitasomething», ώστε ο Φύρερ να μην κουράζεται και να έχει επάρκεια ενέργειας. Ανάμεσα στ’ άλλα ο Δρ. Morell χορηγούσε στον Χίτλερ κι ένα παρασκεύασμα που ονομάζεται «Testoviron», δηλαδή ένα είδος τεστοστερόνης, που συνήθως ο Χίτλερ λάμβανε προτού περάσει μια νύχτα με την ερωμένη του Έβα Μπράουν.
 
Ο Χίτλερ, ειδικά προς τα τελευταία χρόνια του πολέμου όταν η ήττα φαινόταν όλο και πιο αναπόφευκτη, προσπαθούσε να «ανεβάσει» την ψυχική του διάθεση – όντας «διπολικός» –  και φυσικά την ενεργητικότητα του, με κοκτέιλ διεγερτικών που του χορηγούσε ο προσωπικός του γιατρός. Λέγεται μάλιστα πως πολλά από τα συμπτώματα της μυστηριώδους «ασθένειας του Χίτλερ», που κάποιοι γιατροί υποστήριζαν πως έπασχε από Πάρκινσον, οφείλονταν στην ουσία από τις παρενέργειες και τις επιπλοκές της εξάρτησής του από τα ναρκωτικά, όπως π.χ. το τρέμουλο των χεριών, τα αλλοπρόσαλλα παραληρήματα του κ.α. Για κάποιους μάλιστα η μεταμόρφωση του Χίτλερ κατά τη δεκαετία του 1930 από έναν εξουσιοφρενή εγωμανή σε ψυχρό μαζικό δολοφόνο αλλά και των λανθασμένων στρατηγικών επιλογών του, οφείλονταν εν μέρει στην απώλεια της αίσθησης της πραγματικότητας λόγω της κατάχρησης των ψυχοτρόπων ουσιών.
 
Ο «υπνωτιστής» Χίτλερ
 
Μήπως όμως κι από την άλλη η «χαρισματική» προσωπικότητα του Χίτλερ και το γεγονός πως «μάγευε» τα πλήθη με τους φλογερούς του λόγους οφείλονταν στη διέγερση που είχε από τις ψυχοτρόπες ουσίες; Μιλώντας σ’ έναν ψυχολόγο των φυλακών, εν αναμονή της δίκης του στη Νυρεμβέργη, ο πρώην Γενικός Διοικητής της κατεχόμενης Πολωνίας Χανς Φρανκ (1900-1946) περιγράφει την «υπνωτιστική» επίδραση του Χίτλερ στις μάζες, λέγοντας: «Δυσκολεύομαι να με καταλάβω. Πρέπει να υπάρχει κάτι το θεμελιωδώς κακό σε μένα, σε όλους τους ανθρώπους. Μαζική ύπνωση; Ο Χίτλερ καλλιέργησε αυτό το κακό. Όταν τον είδα να μιλά σ’ αυτή την ταινία που έδειξε το δικαστήριο, για μια στιγμή ένιωσα το ίδιο. Φαίνεται αστείο. Κάθεται ο ένας στο δικαστήριο γεμάτος συναισθήματα ενοχής και ντροπής και τότε εμφανίζεται ο Χίτλερ στην οθόνη και νιώθει πως θέλει ν’ απλώσει το χέρι και να τον αγγίξει…  Δεν είναι κάποιο διάβολος με κέρατα στο κεφάλι και διχαλωτή ουρά που έρχεται σ’ εμάς. Εμφανίζεται μ’ ένα μαγευτικό χαμόγελο, προκαλώντας ιδεαλιστικά συναισθήματα, κερδίζοντας έτσι την πίστη μας σ’ αυτόν. Δεν μπορούμε να πούμε πως ο Χίτλερ εκβίαζε τον γερμανικό λαό. Μας αποπλάνησε όλους».
 
Σε τελική ανάλυση το γεγονός πως χάθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν οφείλονταν στο ότι ο Χίτλερ ήταν άρρωστος ή τοξικομανής, αλλά επειδή οι περισσότεροι Γερμανοί ακολούθησαν πιστά τις ανθρωποθυσιαστικές αποφάσεις του. Ο Χίτλερ πάντα ήξερε τι έκανε. Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο και για τον γερμανικό λαό…
 
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ     
  
                    
Fabienne Hurst, WWII Drug: The German Granddaddy of Crystal Meth, Der Spiegel, 30.5.2013 # Andreas Ulrich,  The Nazi Death Machine: Hitler’s Drugged Soldiers, Der Spiegel,6.05.2005 # Steve Robson: Nazis on narcotics: How Hitler’s henchmen stayed alert during war by taking CRYSTAL METH, Dailymail, 1.06.2013 #  Hitler the drug addict: How he used a cocktail of drugs including cocaine to make him a ‘Nazi superman’, Dailymail, 24.8.2013 # A Brief History of Methamphetamine: Methamphetamine Prevention in Vermont Government of Vermont. Retrieved 29.12012. #  Colin A. Ross, Οι Γιατροί της CIA, Λιβάνης 2011 #  Γιώργος Στάμκος, Mind Control: O Πόλεμος για τον Έλεγχο του Νου, Άγνωστο 2005 # Harry Shapiro, Drugs: Ένας Πλήρης Οδηγός για τις Νόμιμες και Παράνομες Ουσίες, ΚΕΘΕΑ 2009 #  Ψυχεδέλεια και Ψυχότροπα (ειδική έκδοση), εκδ. Άγνωστο 2009 #  Κάισλερ Άρθουρ, Ο Κομισάριος και ο Γιόγκι, Γαλαξίας, 1962 #  Lee M. and Shlain B. Acid Dreams: The CIA, LSD and the Sixties Rebellion, Grove Press, 1986 # Gordon Thomas, Journey into Madness: Τhe True Story of Secret CIA Mind Control and Medical Abuse, Bantam Books, USA, 1989 # Stephen Snelders and Toine Pieters, Social History of Medicine, Oxford University Press, 19.02.2011
 
 
* O Γιώργος Στάμκος ([email protected]) είναι συγγραφέας και δημιουργός του περιοδικού Ζενίθ (www.zenithmag.wordpress.com)